Sunday, June 27, 2010

Dunia Tanpa Peluang..





Kau percaya pada peluang kedua?
Aku tak percaya.
Kau perlu pada peluang kedua?
Aku perlu.
Kau dapatkannya?
Aku gagal dapatkannya.
Jadi, mana peluang kau?

Emm, dunia ini indah.
Tapi bagai sarang lebah.
Semua menggelabah.
Bersesak-sesak ke lembah.
Masing-masing tak nak rebah.

Planet ini memang malang.
Tempat tinggal tanpa peluang.
Tempat gadis jalang.
Dan laki-laki helang.

Aku lihat.
Mat rempit tanpa peluang.
Aku lihat.
Mat dadah tanpa peluang.
Aku lihat juga.
Pasangan kekasih tanpa peluang.

Semua tersesat.
Pada dunia maha luas.
Semua terikat.
Pada dunia yang kononnya bebas.
Dan semua memilih lahanat.
Pada dunia yang wajibnya khalas.

Surahkan-lah aku apa-apa kalam.
Mimpikan-lah aku setiap malam.
Mandikan-lah aku pada zam-zam.
Tanamkan-lah aku dalam-dalam.
Doakan-lah aku dengan salam.

Aku tetap beriman.
Dunia itu.
Tanpa peluang.

Sunday, June 13, 2010

Langit Tak Mendengar..






Jadi hidup telah memilih.
Menurunkan aku ke bumi.
Hari berganti dan berganti.
Aku diam tak memahami.

Mengapa hidup begitu sepi.
Apakah hidup seperti ini.
Mengapa ku selalu sendiri.
Apakah hidupku tak berarti.

Coba bertanya pada manusia.
Tak ada jawabnya.
Aku bertanya pada langit tua.
Langit tak mendengar.

Hampa.

Friday, June 11, 2010

Jahanam..






Sekarang.
aku terhantuk.
Sekarang.
aku di patuk.
Sekarang.
aku di katuk.
Sekarang aku di cepok.
Oleh alasan-alasan kau yang lapok.

Hahaha sayang.
Tapi kau melayang.
Hahaha sayang.
Tapi kau goyang.
Hahaha sayang.
Tapi kau bagai bayang-bayang.
Hahaha sayang.
Tapi kau pincang.
Hahaha sayang.
Tapi kau bagai lalang.

Kau kata cinta.
Tapi kau dusta.
kau kata suka.
Tapi kau leka.
Kau kata sempurna.
Tapi kau merana.

Mungkin aku tak paham.
Mungkin aku yang tak hadam.
Mungkin aku tergamam.
Mungkin aku terlampau demam.
Dengan Keindahan kau.

Maaf.