Sunday, November 7, 2010

Mak

Maafkan aku,Mak.
Aku tak bisa jadi anak Soleh.
Aku tak bisa jadi anak yang kau inginkan.
Aku tak bisa jadi anak yang menyenangkan.

Maafkan aku, Mak.
Kau berhempas pulas lahirkan aku.
Kau di bedah semata-mata lahirkan aku.
Kau selalu menangis kerana aku.
Kau di cerai, di jandakan.
Kau di sakiti.
Kau dukung segala beban.
Maafkan aku, Mak.

Mak.
Kau lah kekasih hakiki aku.
Kau lah cinta pertama aku.
Sejak aku bayi.

Selama aku hidup, aku telah bertemu ramai gadis.
Tapi, tidak satu pun kasih mereka yang sehebat kau.
Sehalus kau.
Setelus kau.
Seenak kau.

Kau kekasih tingkat tinggi.
Dan.
Yang teratas.
Bidadari paling manis.

Maafkan aku, Mak.
Maafkan aku, Mak.
Maafkan aku, Mak.

Mak.
Aku dah lama tak menangis.
Kononnya, aku ini laki-laki perkasa.
Yang mana mungkin jatuhkan air mata.

Untuk kau, Mak.
Aku rela menangis.
Dan menangis.

Maafkan aku, Mak.

3 comments:

yenyenpreng said...

Mak.aku hina.
Mak muliakan aku.

Mak.
satu je Mak,
sampai mati pun.
Syurga aku bawah tapak kaki Mak.

I love you Mak!

Nurul Fiera said...

love my ummi!

Yunchun said...

I remember my momm....